Mopje van Yolanthe

Yolanthe Kebab van Ketsbergen is toch wel de aanvoerder van het WAG Oranjeteam. En dat Yolanthe niet de saaiste is, laat ze ons weten door middel van een leuk ondeugend mopje. Nou laat je maar eens van je beste kant zien lekkere Yo.

'Hoi hoi, ben ikke weer. Jeweetwel Yolanthe Kebab van Ketsbergen, het voetbalvrouwtje van dat beroemde Galatasaray-ballertje. Moet je horen, luisteren, lezen doen. Laatst zat Wesley niet bij de selectie, nee meneertje moest zowaar op de tribune plaatsnemen. Echt, die trainer, helemaal van de halfgare koekwous als die lijp wel niet is. Want hoe kun je nou zo'n tweebenige tuinkabouter op de tribune zetten? Kan toch niet? Nee. Nee, precies. Vind ik nou ook. Afijn, ikke was zo lief om mijn mannetje bij te staan en zodoende ging ik saampjes met mijn menneke die tribune op toen zijn ploegje Galatasaray moest spelen. Dat smoelwerk van die Wesley. Had je moeten zien joh. Stond op standje heel erg chagerijnig kan ikke je van vertellen doen. Dus wij van je zitten doen op die tribune enzo. En die wedstrijd begint. Het was nogal een saaie pot. Niet echt veel aan. De hele tijd 0-0. Duhuh. Er gebeurde werkelijk waar geen ene fuck. Wij verveelde ons echt de kolere moet je weten. En wij niet alleen. Nee zeg. Moet je horen, luisteren, lezen doen. Zit er zo'n snorrenmans voor ons. En ook die keek bepaald niet geinteresseerd uit zijn doppen. Ook hij verveelde zich de pleuris kan ik je vertellen. Wat die vent maakte zeg. Dat gekke Turk mensje. Na een half uur begon hij uit verveling zomaar aan zijn piemel te sjorren. Echt. Geloof je niet. Op een volle tribune. En wij van je verbaasd kijken doen enzo. Pff. Zo raar allemaal. Nee, maar dat was nog niet alles. Even later kwam hij klaar. Met zo'n luide kreun. Iehhh. Van je gadsie viezebah. En meneertje doodleuk een zakdoekje pakken, maakte zijn pielemans schoon, trok zijn broek omhoog en begon quasi nonchalant een shaggie te draaien. Ha. Zag hij ineens dat Wesley, ikke en al die anderen mensjes op die tribune naar hem aan het kijken waren, waarop hij doodleuk zei: "Ja wat? Mag ik hier soms niet roken dan?" Zo waus! Echt gebeurd. Daar in dat maffe Istanboel. Helemaal van de wappie kanariepietje dat sommige mensjes hier wel niet zijn joh. Wesleys gezichtje kleurde weer wat bij. Dat dan weer wel. Geluk bij een ongeluk. Dat bekkie ging zowaar van standje shaggy naar hi ha hondelul van je glimlachen doen enzo. Ghe ghe ghe. Nou jaatje. Was het weer voor deze week. Volgende keer weer een nieuw avontuurtje. Dikke doei doei. Kusje.'